7. Κυβερνητική αλλαγή. Αναταράξεις

      1. Η γενική κι επιδεινούμενη κρίση που επικράτησε στη χώρα μετά την υποχώρηση από το Σαγγάριο δεν άργησε να αναζωπυρώσει τα πολιτικά πάθη και τη σκληρή αντιπαράθεση βενιζελικών και αντιβενιζελικών.

     2. Στις 25/2 δημοσιεύτηκε το «Δημοκρατικό Μανιφέστο» των Δημοκρατικών Φιλελευθέρων, με συντάκτες κι εκφραστές της κίνησης τους Αλ. Παπαναστασίου, Γ. Βηλαρά, Κ.Μ. Μελά κ.ά. Οι συντάκτες του προφυλακίστηκαν «επί εξυβρίσει του Βασιλέως».

     3. Στις 6/3 δολοφονήθηκε ο Ανδ. Καβαφάκης, βενιζελικός δημοσιογράφος.

   4. Στην Εθνοσυνέλευση: α) ανεξαρτητοποιήθηκαν οι Μακεδόνες βουλευτές υπό τον Μπούσιο, β) οι μουσουλμάνοι βουλευτές της Θράκης συνέστησαν χωριστή ομάδα, γ) άρχισε να συζητείται τυχόν κυβέρνηση Στεργιάδη.

       5. Το Φεβρ. επέστρεψε ο Γούναρης από το εξωτερικό. Στις 10/3 εμφανίστηκε στην Εθνοσυνέλευση, όπου εξέθεσε τον απολογισμό της μακράς απουσίας του. Ακολούθησε ψηφοφορία, κατά την οποία η κυβέρνησή του καταψηφίστηκε. Παραιτήθηκε.

     6. Ο Κων/νος, παρακάμπτοντας το Δαγκλή, ανέθεσε το σχηματισμό κυβέρνησης στο Ν. Στράτο. Μετά στον Μπούσιο. Κανείς τους δεν εξασφάλισε τη «δεδηλωμένη». Επανήλθε στο Δ. Γούναρη. Αυτός σχημάτισε νέα κυβέρνηση (στην πραγματικότητα ήταν ένας ευρύς ανασχηματισμός), η οποία έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης.

      7. Στα τέλη Μαρτίου ο Γούναρης αναχώρησε και πάλι στο εξωτερικό για να μετάσχει στη Διεθνή Συνδιάσκεψη της Γένοβας (9/4 – 19/5/1922). Οι επαφές του απέβησαν άκαρπες. Οι συνεχιζόμενες σοβαρές εθνικές εκκρεμότητες και οι ηγετικές φιλοδοξίες του Ν. Στράτου μείωσαν την κυβερνητική πλειοψηφία σε μια ψήφο. Στις 16/5 η κυβέρνηση παραιτήθηκε, μη θέλοντας να στηριχθεί στις ψήφους των Φιλελευθέρων.

    8. Κυβέρνηση Στράτου – Πρωτοπαπαδάκη: Εκλογές δεν μπορούσαν να γίνουν, διότι: α) οι στιγμές ήταν κρίσιμες για το Έθνος και, προπάντων, β) η Αναθεωρητική Βουλή του Νοεμβ. 1920, από 1/1/1921 μετατράπηκε σε Συντακτική, άρα δεν μπορούσε να διαλυθεί με βασιλικό διάταγμα.

      Η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης δόθηκε αρχικά στο Ν. Στράτο. Επειδή, όμως, η κυβέρνησή του δεν εξασφάλισε τη στήριξη της Βουλής, μεθοδεύτηκε/επιτεύχθηκε ο σχηματισμός κυβέρνησης συνασπισμού από όλα τα αντιβενιζελικά κόμματα με πρωθυπουργό τον Πέτρο Πρωτοπαπαδάκη. Στελεχώθηκε/απαρτίστηκε από όλα τα κορυφαία στελέχη του αντιβενιζελισμού.

      9. Στις 3/7 άρχισε στη Λαμία η δίκη κατά των πρωτεργατών του «Δημοκρατικού Μανιφέστου» Αλ. Παπαναστασίου κ.ά., η γνωστή ως «Δίκη της Λαμίας». Όλοι οι κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν σε 3ετή φυλάκιση.

       10. Ο Π. Πρωτοπαπαδάκης (και ως υπ. Οικονομικών), για να ανκουφίσει τα οικονομικά της χώρας, προχώρησε στην έκδοση «αναγκαστικού δανείου» με τη διχοτόμηση του νομίσματος. Η κίνηση αυτή απέφερε στο δημ. Ταμείο 1500 εκ.

     11. Το μεγάλο ‘αγκάθι’ ήταν η κατάσταση στο πολεμικό μέτωπο. Στις 23/5 ανατέθηκε στον αντιστράτηγο Γ. Χατζηανέστη η αρχηγία της Στρατιάς. Αυτό προκάλεσε αντιδράσεις ακόμα και στις τάξεις των αξιωματικών.