Οι Έλληνες στην Κύπρο

Η εγκατάσταση των Ελλήνων στην Κύπρο υπήρξε απολύτως ειρηνική και ομαλή. Συντελέστηκε στη διάρκεια τριών αιώνων και σε τρεις φάσεις: α) Κατά τους 14^ο – 13^ο π.Χ. αιώνες φθάνουν στα παράλια της Κύπρου ως έμποροι και τεχνίτες· β) στα τέλη του 13^ου αι. π.Χ., ως άποικοι και γ) στα μέσα του 12^ου αι. π.Χ. Από την ελληνική μυθολογία αφήνεται να εννοηθεί ότι ο αποικισμός της Κύπρου από τους Αχαιούς έγινε μετά τον Τρωικό πόλεμο, αλλ’ αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί ιστορική μαρτυρία. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν στους μύθους και εν προκειμένω ιστορικές αλήθειες, όπως π.χ. ο μύθος για την ίδρυση της Σαλαμίνας στ’ ανατολικά της Κύπρου από τον Τεύκτρο, το γιο του Τελαμώνα. Αξίζει ακόμα ν’ αναφερθεί και ο τρόπος ίδρυσης της Πάφου από τους Αρκάδες, σύμφωνα με τον Παυσανία: Μετά τη λήξη του Τρωικού πολέμου και ενώ οι Αρκάδες πολεμιστές επέστρεφαν στην πατρίδα με το στόλο τους, μια μανιώδης θαλασσοταραχή τούς οδήγησε, με επικεφαλής τον αρχηγό τους Αγαπήνορα, στην Κύπρο. Γιαυτό ο Αγαπήνορας θεωρείται οικιστής της Πάφου, όπου έκτισε το ιερό της Αφροδίτης. Οι σχέσεις της Κύπρου με την Αρκαδία διαπιστώνονται και από τις εμφανείς ομοιότητες του γλωσσικού ιδιώματος των δύο περιοχών.