Εκστρατεία κατά των Σκυθών

Κατά την εκστρατεία του Δαρείου κατά των Σκυθών βρίσκουμε στις τάξεις του Έλληνες και το δεσπότη της Σάμου Αιάκη. Αυτή η εκστρατεία άρχισε περί το 515 π.Χ. Ο Δαρείος με 700.000 πεζούς και ιππείς και 600 πλοία πέρασε στην Ευρώπη από το Βόσπορο πάνω σε γέφυρα που κατασκεύασε με τη συνένωση πλοίων ο Σάμιος αρχιτέκτονας Μανδροκλής. Αφού υπέταξε τις θρακικές φυλές που συνάντησε, έφτασε στον Ίστρο (σημερινό Δούναβη). Ο στόλος του Δαρείου, όπως φαίνεται, αποτελούνταν εξολοκλήρου από Έλληνες, αφού όλες οι ασιατικές ελληνικές πόλεις ήταν υποτελείς του. Αυτός ο στόλος έπλευσε δια του Ευξείνου Πόντου μέσα στον Ίστρο ποταμό. Εκεί κατασκευάστηκε νέα γέφυρα όπως και στο Βόσπορο.

Όταν ο Δαρείος πέρασε τον Ίστρο, διέταξε να διαλυθεί η γέφυρα, ο στρατός να τον ακολουθήσει και να εγκαταλειφθούν τα πλοία μόνο με τους κωπηλάτες και τους αναγκαίους για τον πλου τους και να αποπλεύσουν επιστρέφοντας στις χώρες τους. Μόνο ο στρατηγός των Μυτιληνιών Κώης αντελήφθηκε πόσο επικίνδυνο θα μπορούσε ν’ αποβεί κάτι τέτοιο, εάν χρειαζόταν να οπισθοχωρήσει ο περσικός στρατός. Διότι εάν διαλυόταν η γέφυρα θα ήταν αδύνατη η διέλευση του ποταμού κατά την επιστροφή του. Ο Δαρείος τον άκουσε και διέταξε τα πλοία να τον περιμένουν 60 μέρες κι αν δεν επιστρέψει –σχεδίαζε να επιστρέψει δι’ άλλης οδού στον τόπο του–,να πάρουν τα πλοία και να πάνε στις πατρίδες τους. Μόλις συμπληρώθηκαν οι 60 μέρες και δεν επέστρεψε ο περσικός στρατός, έφτασε ξαφνικά σκυθικό τμήμα και έφερε την είδηση ότι ο Δαρείος επιστρέφει νικημένος και συμβούλευε τους Έλληνες να πάρουν τα πλοία και να φύγουν. Την πρόταση αυτή υποστήριξε και ο γνωστός μας Αθηναίος Μιλτιάδης, αλλά διαφώνησε ο ηγεμόνας της Μιλήτου Ιστιαίος, η γνώμη του οποίου τελικά υπερίσχυσε.

Έτσι ο Δαρείος μπόρεσε και επέστρεψε και πάλι από τη Θράκη και το Βόσπορο στην Ασία. Άφησε όμως στην Ευρώπη αξιόλογο στρατό υπό το Μεγάβαζο, που υπέταξε όλες τις θρακικές φυλές και τις ελληνικές αποικίες της περιοχής. Στη συνέχεια ο Μεγάβαζος πέρασε το Στρυμόνα, νίκησε τους Παίονες και κατέστησε φόρου υποτελείς τους Μακεδόνες του Αμύντα.

Ο στρατηγός Οτάνης, που διαδέχθηκε το Μεγάβαζο, στράφηκε εκδικητικά κατά των ελληνικών πόλεων της Προποντίδας και κυρίευσε το Βυζάντιο, τη Χαλκηδόνα, την Άντανδρο, το Λαμπώνιο και τα νησιά Λήμνο και Ίμβρο.