ΚΟΡΙΝΘΙΟΙ ΗΡΩΕΣ

1. Σίσυφος: Γιος του Αιόλου. Κατά μία άποψη ήταν ο ιδρυτής της Εφύρας, που αργότερα μετονομάστηκε σε Κόρινθο. Κατ’ άλλη, όμως, ίδρυσε μόνο τον Ακροκόρινθο. Είχε τιμωρηθεί να κυλάει μια τεράστια πέτρα προς το βουνό, κι όταν έφτανε λίγο πριν την κορυφή, αυτή ξανακύλαγε στους πρόποδες. Αυτό γινόταν συνεχώς: «Σισύφειο μαρτύριο». Η τιμωρία, κατά μια εκδοχή, προήλθε από τον Τάρταρο, επειδή ο Σίσυφος υπέδειξε στη γυναίκα του Μερόπη να μην τελέσει καμιά τελετή προς τιμήν των νεκρών.

2. Γλαύκος: Γιος του Σισύφου και της Μερόπης. Αγαπούσε τα άλογα, τα οποία έτρεφε με σάρκες ανθρώπων. Για το θάνατό του πολλά λέγονται: α) Σε κάποια αρματοδρομία έπεσε από το άρμα και οι φοράδες του τον κατασπάραξαν· β) τον τιμώρησε η Αφροδίτη επειδή περιφρονούσε τη λατρεία της ή επειδή δεν άφηνε τις φοράδες του να έρχονται σ’ επαφή με αρσενικά άλογα· γ) ξέχασε να ταΐσει τις φοράδες του και κείνες τον φάγανε κ.ά.

3. Βελλερεφόντης: Γιος του Γλαύκου ή του Ποσειδώνα. Σκότωσε έναν αδερφό του κι αναγκάστηκε να φύγει από την Κόρινθο. Πήγε στο βασιλιά της Τίρυνθας Προίτο. Η γυναίκα του τελευταίου Άντεια τον ερωτεύτηκε παράφορα. Αγανάκτησε ο Προίτος και τον έστειλε στον πεθερό του Ιοβάτη στη Λυκία για να τον σκοτώσει εκείνος. Αντ’ αυτού, όμως, ο Ιοβάτης του ανέθεσε να εξοντώσει το φοβερό τέρας Χίμαιρα που ερήμωνε τη Λυκία, με την ελπίδα να βρει έτσι το θάνατο. Ο Βελλεροφόντης, όμως, με τη βοήθεια των θεών νίκησε τη Χίμαιρα.

Άλλος μύθος, όμως, λέει ότι τα κατάφερε επειδή πήγε στη μάχη καβάλα στον Πήγασο, ένα θεϊκό άλογο που γεννήθηκε από τον Ποσειδώνα και τη Μέδουσα. Η ημέρωση του Πηγάσου ήταν ένα άλλο κατόρθωμα του Βελλερεφόντη. Και το κατάφερε με το χρυσό χαλινάρι που του έδωσε η Αθηνά.

Ο Ιοβάτης δεν πτοήθηκε από τα κατορθώματα του Βελλερεφόντη. Του ανέθεσε κι άλλες επικίνδυνες αποστολές: να πολεμήσει τους Σόλυμους, να εκστρατεύσει κατά των Αμαζόνων, ν’ αντιμετωπίσει τους πιο αντρειωμένους του βασιλείου του. Αφού τους νίκησε όλους, του έδωσε ως σύζυγο την κόρη του Φιλονόη.