ΗΡΑ

    Κατά μία εκδοχή ανατράφηκε από τον Ωκεανό και την Τηθύ. Κατ’ άλλους έζησε τα πρώτα χρόνια της στη Σάμο, στη Στυμφαλία ή στην Εύβοια.

    Η Ήρα και ο Δίας, μολονότι αδέλφια, αντιπροσωπεύουν στη μυθολογία τον ιδανικό τύπο του συζυγικού ζεύγους. Ωστόσο η ένωσή τους κάθε άλλο παρά ανέφελη ήταν. Κατ’ εξοχήν άξεστος ο Δίας, έδωσε πολλές αφορμές για ζήλια στην Ήρα, η οποία όμως μπροστά στην ανωτερότητα του συζύγου της δεν μπορούσε να τον αποτρέψει. Μην μπορώντας να τιμωρήσει το Δία, ήταν πολύ σκληρή απέναντι στις κατά καιρούς ερωμένες του αλλά και απέναντι στα νόθα παιδιά του. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το μίσος της προς τον Ηρακλή.

  Παιδιά της ένωσης του Δια με την Ήρα ήταν η Ήβη, η  Ειλείθυια, ο Άρης, ο Ήφαιστος και ο Τυφωέας, χωρίς όμως οι πληροφορίες να είναι απόλυτα σύμφωνες. Σύμφωνα, όμως, με άλλη παράδοση, η Ήρα ήταν στείρα.

    Η Ήρα ήταν θεά εξαιρετικής ομορφιάς αλλά ποτέ δεν πρόδωσε την πίστη του συζύγου της Δία. Ο μύθος της κρίσης του Πάρη μάς φανερώνει ότι η Ήρα θεωρούσε τον εαυτό της εφάμιλλο σε ομορφιά με την Αφροδίτη και την Αθηνά. Κατά τους γάμους, λοιπόν, του Πηλέα και της Θέτιδας οι τρεις αυτές θεές, παρακινούμενες από την Έριδα διεκδίκησαν τα πρωτεία της ομορφιάς. Κανείς από τους θεούς δεν τόλμησε ν’ αναλάβει το ρόλο του κριτή και ο Δίας αποφάσισε ν’ αναθέσει αυτό το ρόλο σ’ ένα θνητό, τον Πάρη. Οι τρεις θεές εμφανίζονται εμπρός του υποσχόμενες η κάθε μια τους ό,τι μπορούσε να του προσφέρει: η Αθηνά σοφία, η Ήρα δύναμη και Αφροδίτη την ωραιότερη γυναίκα, την Ελένη. Ο Πάρης επέλεξε την Αφροδίτη, κάτι που η Ήρα δεν του συγχώρεσε ποτέ.

    Ιδιότητες: Ως γυναικεία θεότητα δεν ήταν ιδιαίτερα συμπαθής: εγωίστρια, φιλόνικη και προπάντων ζηλότυπη. Υπήρξε, όμως, πρότυπο συζυγικής πίστης και θεωρείται θεά του γάμου. Κατ’ εξοχήν προστάτισσα των γυναικών, και ιδιαίτερα των γυναικών - συζύγων.

(συνεχίζεται)