ΜΥΘΟΙ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

1. Μίνωας: Γιος του Κρόνου και της Ευρώπης. Τον ανέθρεψε ο βασιλιάς της Κρήτης Αστέριος. Όταν πέθανε ο Αστέριος, έβαλε ως στόχο του το θρόνο. Οι Κρήτες όμως δεν τον ήθελαν. Πήρε δε το θρόνο με τη βοήθεια του Ποσειδώνα, αλλά αθέτησε την υπόσχεση που του έδωσε, ότι δηλαδή θα του θυσίαζε τον ταύρο που του έστειλε, κι αυτό είχε τρομερές συνέπειες για τον ίδιο.

Παντρεύτηκε την κόρη του Ήλιου Πασιφάη. Αυτή ερωτεύτηκε παράφορα τον ταύρο που δε θυσίασε στον Ποσειδώνα. Από την ένωση Πασιφάης – ταύρου γεννήθηκε ο Μινώταυρος. Αυτό το τέρας νίκησε ο Θησέας. Η Πασιφάη μισούσε θανάσιμα το Μίνωα, επειδή ήταν διεφθαρμένος κι άπιστος. Τον πότισε μ’ ένα ποτό που του προκαλούσε αποστροφή και φονική διάθεση προς τις άλλες γυναίκες. Ώσπου ήρθε στην Κρήτη η Πρόκριδα, η ερωμένη του Κεφάλου. Αυτή την ερωτεύτηκε, αλλ’ εκείνη δεν υπέκυψε και ταυτόχρονα για να ζήσει τον απάλλαξε από το μάγεμα της Πασιφάης.

Ως παιδιά του Μίνωα και της Πασιφάης φέρονται: ο Ανδρόγεω, ο Δευκαλίωνας, ο Γλαύκος, ο Κατρέας, η Ακάλη, η Αριάδνη, η Φαίδρα και η Ξενοδίκη. Για τον Ανδρόγεω λέγεται ότι πήγε στην Αθήνα, πήρε μέρος στα Παναθήναια και νίκησε όλους τους αντιπάλους του στ’ αγωνίσματα που έγιναν. Οι Αθηναίοι φθόνησαν, γιαυτό ο βασιλιάς τους Αιγέας τον έστειλε στο Μαραθώνα ν’ αναμετρηθεί με τον ταύρο που ήταν εκεί. Ο ταύρος τον σκότωσε. Ο Μίνωας θέλησε να πάρει εκδίκηση. Αρμάτωσε στόλο και από την Πάρο όπου βρισκόταν αποβιβάστηκε στην Ελλάδα. Πρώτα στράφηκε κατά των Μεγαρέων που βασιλιά τους είχαν το Νίσο. Η κόρη του τελευταίου Σκύλλα διευκόλυνε το Μίνωα να νικήσει και να καταλάβει τα Μέγαρα. Μετά πολιόρκησε την Αθήνα. Στην πόλη έπεσε λοιμός και λιμός. Για ν’ απαλλαγούν ο θεός τούς υπέδειξε να δώσουν στο Μίνωα ό,τι τους ζητήσει. Ο Μίνωας ζήτησε να στέλνουν κάθε χρόνο στην Κρήτη 7 νέους και 7 νέες ως βορά του Μινώταυρου. Από αυτή τη συμφορά τους απάλλαξε ο Θησέας.

Κατά τον Πλάτωνα οι Κρητικοί είχαν τους καλύτερους νόμους, που τους θέσπισε ο Μίνωας με υπαγόρευση του Δία επί 9 χρόνια.

Κατά το Θουκυδίδη ο Μίνωας ήταν ιστορικό πρόσωπο, βασιλιάς της Κρήτης. Λέει ακόμα ότι κυριάρχησε στα θαλάσσια ταξίδια και καθάρισε τη θάλασσα από τους ληστές και πειρατές.

2. Δαίδαλος: Γιος του Αθηναίου Ευπάλαμου. Θεωρείται ο δημιουργός του Λαβύρινθου. Στην Κρήτη κατέφυγε αφού σκότωσε τον Τάλω στην Ακρόπολη. Έφτιαξε το Λαβύρινθο από ευγνωμοσύνη στο Μίνωα που τον φιλοξένησε. Ο βασιλιάς, όμως, οργίστηκε εναντίον του επειδή διευκόλυνε την Πασιφάη να ικανοποιήσει τον πόθο της με τον ταύρο. Κατ’ άλλη εκδοχή, η οργή του προήλθε από τότε που έδωσε στην Αριάδνη το μίτο για να διευκολύνει το Θησέα. Έτσι, κατέληξε με το γιο του Ίκαρο στη φυλακή. Εκεί επινόησε τα φτερά για να δραπετεύσουν.

Μετά το θάνατο του Ικάρου ο Δαίδαλος πήγε στην Κύμη. Από εκεί έφυγε για τη Σικελία. Ο βασιλιάς της Καμικού τον καλοδέχτηκε κι αυτός του κατασκεύασε την περιβόητη Κολυμβήθρα, είδος αποχέτευσης ή υδραγωγείου. Κάποτε έφτασε εκεί κι ο Μίνωας ψάχνοντας για κάποιο τεχνίτη που θα μπορούσε να περάσει μια κλωστή μέσα από τους έλικες ενός οστράκου. Ο βασιλιάς Κόκαλος το ανέθεσε στο Δαίδαλο που το έλυσε. Τότε ο Μίνωας κατάλαβε ποιος ήταν ο δράστης και ζήτησε να του τον παραδώσει. Ο Κόκαλος του το υποσχέθηκε, αλλ’ αντ’ αυτού οργάνωσε τη δολοφονία του.

Πολλές εφευρέσεις αποδίδονται στο Δαίδαλο, όπως: το πριόνι, το τσεκούρι, το νήμα της στάθμης και το τρυπάνι. Λέγεται πως ήταν ο πρώτος γλύπτης και ο πρώτος αρχιτέκτονας και ο πρώτος αγαλματοποιός.

3. Ραδάμανθυς και Σαρπηδόνας: Αδέλφια του Μίνωα. Ο πρώτος αντιπροσώπευε την ισονομία και τη δικαιοσύνη. Σ’ αυτόν αποδιδόταν και ο νόμος για τα αντίποινα, ο «νόμος του Ραδάμανθυ». Ο Μίνωας τον ζήλεψε γι’ αυτές τις επιδόσεις του και τον έστειλε σε μακρινά νησιά. Και κει διέπρεψε. Στο τέλος τον βρίσκουμε στην Εύβοια και τη Βοιωτία.

Κι ο Σαρπηδόνας έφυγε από την Κρήτη, διωγμένος από το Μίνωα για να μην του πάρει το θρόνο. Με τους οπαδούς του κατέφυγαν στη Μιλυάδα, τη σημερινή Λυκία. Τότε που βασιλιάς της ήταν ο Σαρπηδόνας οι κάτοικοι λέγονταν Τερμίλες. Κατά μια παράδοση ο Δίας χάρισε στο Σαρπηδόνα τριπλάσια χρόνια ζωής απ’ ό,τι συνήθως στους ανθρώπους.

4. Ο Γίγαντας Τάλως: Ο Μίνωας του ανέθεσε την τήρηση των νόμων στις άλλες περιοχές της Κρήτης. Περνούσε απ’ τα χωριά της Κρήτης τρεις φορές το χρόνο. Είχε μόνο μια φλέβα, από το σβέρκο ως τη φτέρνα. Πατέρας του ήταν ο Κρης. Ήταν ταχύτατος, ίσως και φτερωτός. Ανήκε στη φυλή των χάλκινων ανθρώπων. Όταν έφτασε η Αργώ στην Κρήτη, της έριχνε πέτρες για ν’ απομακρυνθεί. Τον εξόντωσε, όμως, η Μήδεια ή δίνοντάς του ένα ποτό που τον έκαμε μανιακό ή βγάζοντάς του το καρφί από τη φτέρνα που κρατούσε τη φλέβα κλειστή. Τα πέτυχε αυτά με την υπόσχεση ότι θα τον κάμει αθάνατο· αντ’ αυτού έχασε τη ζωή του.