Οι υπόλοιπες τέσσερις Σταυροφορίες

 (1219- 1270)

    Πέρα από τις παραπάνω, πραγματοποιήθηκαν κι άλλες 4, τουλάχιστον, Σταυροφορίες. Επειδή, όμως, αυτές ουδεμία ή ελάχιστη σχέση είχαν με το Βυζάντιο και τον Ελληνισμό, τις μνημονεύουμε με πολλή συντομία για την πληρότητα του θέματος.

    α. Ε΄ Σταυροφορία (1219-1221): Διοργανωτές της ήταν ο βασιλιάς της Ουγγαρίας Ανδρέας Β΄ και ο δούκας της Αυστρίας Λεοπόλδος Ζ΄. Το 1217 συγκρότησαν αξιόλογο στρατό που δια θαλάσσης μεταφέρθηκε στην Πτολεμαΐδα και από εκεί στην Αίγυπτο. Σημείωσαν ελάχιστες επιτυχίες και γνώρισαν πολλές αποτυχίες. Έτσι, το φθινόπωρο του 1221 αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στις χώρες τους.

    β. ΣΤ΄ Σταυροφορία (1228-1229): Την πρωτοβουλία είχε ο αυτοκράτορας της Γερμανίας και βασιλιάς της Σικελίας Φρειδερίκος Β΄. Έφθασε με τα στρατεύματά του στην Άκκα όπου κατόρθωσε με συνθήκη με τους Άραβες να καταλάβει την Ιερουσαλήμ και να στεφθεί βασιλιάς της. Μετά, όμως, αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Ιταλία. Το 1244 η Ιερουσαλήμ περιήλθε στους Άραβες.

   γ. Ζ΄ Σταυροφορία (1248-1249): Ήταν αποτέλεσμα της ευλαβούς πρόθεσης του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου Θ΄ του Αγίου ν’ απαλλάξει τους Αγ. Τόπους από την αραβική κατοχή. Αποφάσισε να χτυπήσει το κέντρο της που ήταν η Αίγυπτος. Νικήθηκε όμω, αιχμαλωτίστηκε, απελευθερώθηκε και το 1254 επέστρεψε στη Γαλλία.

     δ. Η΄ Σταυροφορία (1270): Και αυτής διοργανωτής ήταν ο βασιλιάς της Γαλλίας Λουδοβίκος Θ΄. Ο βασιλιάς πέθανε προτού αρχίσει τις επιχειρήσεις του και η Σταυροφορία απέτυχε. Μετά από αυτό α) οι μουσουλμάνοι επικράτησαν πλήρως στην Ανατολή και στην Παλαιστίνη, και β) μέχρι το τέλος του ιγ΄ αι. απομακρύνθηκαν από την περιοχή και τα τελευταία λείψανα της λατινικής παρουσίας/κατοχής.

    ε. Υπήρξαν και άλλες απόπειρες παπών κ.ά. συγκρότησης σταυροφοριών, όπως π.χ. του Ουρβανού Ε΄ κατά των Τούρκων το 1364/65, για την οποία βλ. στη σ. ...., κτλ.