12. Πολιτικές εξελίξεις (11/1918 – 10/1920)

     1. Το Νοέμ. 1918 ο Βενιζέλος προχώρησε σε ανασχηματισμό της κυβέρνησής του: αντικατέστησε τους Νικ. Πολίτη (Εξωτερικών) και Ανδρ. Μιχαλακόπουλο (που τον συνόδευαν στο Συνέδριο της Ειρήνης) με τους, αντίστοιχα, Αλ. Διομήδη (ως αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών) και Ιω. Τσιριμώκο.

    2. Στις 15/12/1918 η Βουλή διέκοψε τις εργασίες της και επανασυνεδρίασε στις 21/11/1919 με την επιστροφή του Βενιζέλου. Διέκοψε εκ νέου από 25/5 – 25/8/1920. Η θητεία της «Βουλής των Λαζάρων» έληγε κανονικά στις 31/5/1919, αλλά παρατάθηκε με αλλεπάλληλα διατάγματα μέχρι 11/9/1920. Ιστορικής σημασίας ήταν η συνεδρίαση της Βουλής της 23/11/1919. Κατ’ αυτήν: α) ο υπουργός Εξωτερικών Νικ. Πολίτης κατέθεσε προς επικύρωση τις Συνθήκες Βερσαλλιών, Αγ. Γερμανού και Νεϊγύ, β) μίλησε ο Ελ. Βενιζέλος για τα επιτεύγματα κ.λ. της ελληνικής διπλωματίας.

      3. Εξαιτίας των δικών στρατιωτικών ηγετών (Β. Δούσμανη, Ιω. Μεταξά, Κ. Έσλιν, Σπ. Μερκούρη κ.ά.) παραλίγο να επέλθει ρήξη βασιλιά Αλεξάνδρου – Βενιζέλου. Το ίδιο κινδύνευσε να συμβεί και εξαιτίας του γάμου βασιλιά – Ασπασίας Μάνου.

       4. Στις 30/7/1920, μόλις μετά την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών, και ενώ ο Βενιζέλος βρισκόταν στο σιδηρ. σταθμό της Λυόν περιμένοντας το τραίνο να γυρίσει στην Ελλάδα, πυροβολήθηκε από δυο απότακτους Έλληνες αξιωματικούς, τους υπολοχαγό Γεώρ. Κυριάκη και υποπλοίαρχο Απόστ. Τσερέπη. Αυτό καθυστέρησε ως τις 17/8 την επιστροφή του στην Ελλάδα. Την επομένη της απόπειρας σημειώθηκαν στην Αθήνα θλιβερά γεγονότα, τα λεγόμενα «Ιουλιανά», με κορυφαίο εκείνο της δολοφονίας του Ίωνα Δραγούμη.

     5. Μετά την επιστροφή του Βενιζέλου συνήλθε η Βουλή (25/8/1920), η οποία εξέδωσε Ψήφισμα, με το οποίο κήρυσσε τον Ελ. Βενιζέλο «άξιο της Ελλάδος, ευεργέτη και σωτήρα της πατρίδος». Μετά ο Βενιζέλος κατέθεσε προς επικύρωση τις 4 συνθήκες που υπογράφηκαν στις Σέβρες και ρύθμιζαν μείζονος σημασίας εθνικά θέματα της Ελλάδας, όπως ήδη είπαμε.

    6. Πριν διαλυθεί η «Βουλή των Λαζάρων» ψήφισε δυο νόμους: α) «Περί ψηφοφορίας των εν εκστρατεία αξιωματικών, υπαξιωματικών και οπλιτών τού κατά γήν και θάλασσαν στρατου», και β) «Περί των βουλευτικών εκλογών εν Θράκη». Με τους νόμους αυτούς εισήχθη για πρώτη φορά, μόνο όμως για τις περιπτώσεις που αφορούσαν, η ψήφος με ψηφοδέλτιο και όχι με σφαιρίδιο.