10. Η κυβέρνηση Π. Πιπινέλη

     Έτσι απότομα και άδοξα έληξε η πρώτη μεγάλη περίοδος διακυβέρνησης της χώρας από τον Κων. Καραμανλή. Περίοδος θεμελίωσης της ελληνικής οικονομικής ανάπτυξης, ανασυγκρότησης και αναδημιουργίας της χώρας και, στα ελληνικά μέτρα, ευημερίας του λαού. Και επιπλέον: πολιτικής ομαλότητας με τα όποια μελανά της σημεία.

   Ο βασιλιάς ανέθεσε το σχηματισμό κυβέρνησης στον εξωκοινοβουλευτικό υπουργό Παν. Π. Πιπινέλη. Στη Βουλή ψηφίστηκε από την ΕΡΕ και το Σοφ. Βενιζέλο. Καμιά μνεία περί εκλογών. Ο Γ. Παπανδ. ζητούσε επίσπευση. Εντούτοις στις 17/7 η Κυβέρνηση κατέθεσε εκλογικό νομοσχέδιο με μικρές αλλαγές στον ισχύοντα νόμο (καθιέρωνε και γ΄ κατανομή εδρών, περιόριζε τις συμμετοχές στη β΄ κατανομή: στοχευμένες , όπως συνήθως, στις εκλογικές επιδιώξεις). Στις 30/7 ορίστηκε η διεξαγωγή των εκλογών για τις 3/11/63.

    Η ψήφιση του εκλογικού νόμου ανέβασε τη θερμοκρασία στη Βουλή: αποχώρησαν ΕΚ, ΕΔΑ και Κόμμα των Προοδευτικών. Ο Παπανδ. ζητούσε την παραίτηση της Κυβέρνησης, απειλώντας με αποχή. Ο Καραμ. από τη Ζυρίχη προέτρεπε τους βασιλιά και πρωθυπουργό να αναβάλουν τη διενέργεια των εκλογών. Στις 28/9 δημοσιεύτηκε το διάταγμα διάλυσης της Βουλής και ο Παν. Πιπινέλης παραχώρησε τη θέση του στον Πρόεδρο του Αρ. Πάγου Στυλ. Μαυρομιχάλη. Η εκλογική Κυβέρνηση προχώρησε α) στον τμηματικό αφοπλισμό των ΤΕΑ, β) στην προσωρινή αλλαγή των αρχηγών Χωροφυλακής και Αστυνομίας, γ) στην αντικατάσταση των νομαρχών από εισαγγελείς, καθώς και σε κάποια άλλα μέτρα εξισορρόπησης των συνθηκών διεξαγωγής του προεκλογικού αγώνα.